Spółka komandytowo – akcyjna stanowi specyficzne połączenie dwóch rodzajów spółek. Swoiste połączenie polega na tym, że w ramach spółki komandytowo – akcyjnej występują dwa rodzaje wspólników, których pozycja prawna względem spółki jest zupełnie inna.
Komplementariusz, to wspólnik będący menedżerem w spółce, posiadający prawo do reprezentacji spółki oraz prowadzenia jej spraw. To komplementariusze zawierają umowy w imieniu spółki, wytaczają powództwa, udzielają pełnomocnictw itp.
Komplementariusze ponoszą pełną odpowiedzialność osobistą za zobowiązania spółki. W przypadku, gdy spółka okazuje się niewypłacalna, wierzyciele mogą żądać zaspokojenia z prywatnego majątku komplementariuszy.
W spółce komandytowo – akcyjnej co najmniej jedna osoba musi być akcjonariuszem. Taki wspólnik ma niewielki wpływ na bieżącą działalność spółki. Jego udział sprowadza się do wniesienia kapitału i biernym oczekiwaniu na zyski spółki, które są wypłacane w formie dywidendy. Akcjonariusze zachowują jednak wpływ na strategiczne decyzje spółki jak np. zmiana przedmiotu działalności. Minimalna wysokość kapitału zakładowego w spółce komandytowo akcyjnej wynosi 50 000 PLN (pięćdziesiąt tysięcy złotych).
Wobec tego, że prawa udziałowe zmaterializowane są w postaci akcji, obrót nimi jest (sprzedaż lub zakup) są znacznie ułatwione (np. w porównaniu do spółki komandytowej, w której występuje podobna konstrukcja). Co więcej spółka komandytowa może przeznaczyć akcję do publicznej emisji stając się tym samym spółką giełdową (publiczną).
Spółka komandytowo – akcyjna jest podobna zarówno do spółki komandytowej, w której zamiast komandytariuszy występują luźniej związani ze spółka akcjonariusze, jak również do spółki akcyjnej, w której zamiast zarządu, w ramach którego mogą odbywać się częste zmiany personalne, występują nieodwoływalni komplementariusze ponoszący – w odróżnieniu od zarządu spółki akcyjnej – osobistą odpowiedzialność za zobowiązania spółki.
Konstrukcja spółki komandytowo – akcyjnej przystaje do firm rodzinnych zarządzanych przez założycieli, które jednocześnie korzystają z dokapitalizowania poprzez sprzedaż własnych akcji.
Z tego względu, że większość decyzji w spółce komandytowo akcyjnej podejmowana jest przez komplementariuszy, których w normalnym trybie nie można odwołać, spółka komandytowo – akcyjna jest odporna na tzw. wrogie przejęcia. Skompletowanie w jednym ręku wszystkich akcji spółki komandytowo – akcyjnej nie pozwala na odwołanie komplementariuszy, ani na podjęcie innych strategicznych decyzji. Tymczasem taki sam stan rzeczy w spółce akcyjnej upoważnia jedynego lub większościowego akcjonariusza do odwołania zarządu, a nawet zmiany statutu spółki, co zapewnia kontrolę nad spółką.
W ostatnich latach spółka komandytowo – akcyjna była bardzo atrakcyjna ze względów podatkowych, albowiem ze względu na niedopatrzenie ustawodawcy, jej konstrukcja umożliwiała zatrzymanie zysków w spółce, co jednocześnie wykluczało konieczność zapłaty podatku do czasu wypłaty zysków wspólnikom. Ostatnie posunięcia ustawodawcy wyłączyły jednak tę możliwość, a nadto objęły spółkę komandytowo akcyjną podwójnym opodatkowanie, co zwiastuje rychłe zmniejszenie zainteresowania tą spółką w obrocie gospodarczym.